SANIRIM YAŞLANIYORUM

Yaşlanıyorum sanırım; bunun alametleri var elbette, sıralıyorum:

1- Eskiden: iş çıkışı hadi hopp eğlenelim bir yerlere gidelim yapardık gece yarısı eve gelsem de ertesi sabah hoppidik kalkar işe giderdim.
Şimdi: iş çıkışı mümkünse hemen evime gideyim, yemeğimi evde yiyip kitap,film falanla dinlenmek istiyorum.

2-Eskiden: evde de olsam gece 2-3 ten önce hiç bir kuvvet beni yatıramazdı ve 5 saatlik uyku yeter de artardı bile
Şimdi: en geç 12'ye kadar dayanabiliyorum, Cumartesi geceleri dışarı çıkmadığım gibi evde Okan'ı bile izleyemeden uyuya kalıyorum.

3-Eskiden: mağazaların indirim zamanlarında haftasonumu ayırıp dolaşır ve bir dünya alışverişle (çoğunluğu ayakkabı olmak üzere) eve dönerdim hatta İstanbul'un bir ucuna gitmişliğim vardı, indirim var diye.
Şimdi: İstanbul'daki mağazalara özellikle indirim zamanı girmek istemiyorum, insanlar üstüme üstüme geliyor gibi oluyor. Az ama öz yeterli diyorum(her zaman değil)

4-Eskiden: gece 3'te kalkıp canım istedi diye un helvası yapardım hatta üniversitede yurtta yapardık en çok gece yarısı, sonrasında da canım ne istese gece yapardım üşenmeden
Şimdi: başucuma uyanırsam mutfağa yürümeyeyim diye su koyuyorum (10yıl sonra takma dişlerini içine atmış nine kıvamına gelicem sanırım)

5-Eskiden: yolda ota-boka sinirlenen amcalara-teyzelere kızardım, amma öfkeliler tepkililer herşeye diye
Şimdi: dün kendimi Üsküdar'da yere çöp atan Araplar'la kavga ederken ve onlara tepki vermeyen vatandaşa söylenirken buldum

6-Eskiden: daha sabırlıydım, birşey olmasa da olacağı anı sabırla bekleyebilirdim
Şimdi: zamanın öyle hızlı geçtiğinin o kadar farkındayım ki herşey hemen olsun istiyorum

7-Eskiden: yediklerim-içtiklerim konusunda savruktum yani canım ne zaman ne istese yerdim zira kilo almıyordum
Şimdi: öyle mi ya, su içsem yarıyor misali artık kilo vermek o kadar zorlaştı ki herşeye dikkat etmeye çalışıyorum(edebiliyor muyum o tartışılır)

8-Eskiden: gece yatmadan önce yüzümü yıkar yatardım.
Şimdi: temizleme köpüğü ile temizleyip, tonik ardından göz kremi ve nemlendirici sürmeden yatamıyorum zira çıkan ince çizgilerin ben farkındayım

9-Eskiden: saatlerce dolaşabilirdim, yürürdüm arkadaşlarımla, alışveriş yapardım bir yorgunluk hissetmezdim.
Şimdi: yine çok yürüyorum ama o yavaş alışveriş vitrin modunda yürüdüğüm an belim kopuyor bacaklarım ağrıyor (hüüüü baston gerekmesin bana)

10-Eskiden: arkadaşlarımla telefonda saatlerce konuşup-dedikodu yapabilirdim hatta eve gelen telefon faturalarını annem görmeden nasıl hallederim diye düşünürdüm
Şimdi: çok uzun sohbetleri telefonda değil yüzyüze tercih ediyorum, yakınımda olmayan bir arkadaşım değilse konuştuğum öyle 1 saat konuşabilecek sabrım kalmıyor..

yaşlanıyorum işte..... bu kadar basit mi... commedore 64 'ten falan hiç bahsetmiyorum zaten:)